روز ملی شعر و ادب ایران

روز ملی شعر و ادب ایران

"روز ملی شعر و ادب ایران "

                           كه به " روز شعر و ادب فارسی " تبدیل شد !

حسن راشدی:

        روز 27 شهریور سال 1367 ، روز خاموشی استاد شهریار، شهریار سخن آذربایجان است. شاعری كه شعر تركی " حیدر بابایه سلام " اش به نوشته بسیاری از مطبوعات (روزنامه " ایران " شنبه 21 شهریور 1383 شماره 2909) به بیش از 90 زبان زنده دنیا ترجمه شده است، و از این منظر است كه استاد شهریار شناخته شده ترین شاعر  آذربایجانی در دنیا بخصوص در بین كشورهای ترك زبان است .

در سال 1381 به پیشنهاد نماینده آذربایجانی مجلس شورای اسلامی و تصویب شورای انقلاب فرهنگی، به پاس گرامی داشت یاد و خاطره استاد شهریار و تحكیم مودّت و دوستی بین اقشار مختلف جامعه، روز بیست و هفتم شهریور ماه، " روز ملّی شعر و ادب ایران "  نامگذاری شد .

انتخاب چنین روزی به این نام هم بی دلیل نبود، چرا كه اشعار فارسی شهریار چون، " علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را "، "آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا "، " ای وای مادرم "، " پیام به انیشتین "و دیگر اشعار استاد به عنوان شاعر معاصر، مشهور خاص و عامّ، و خود وی مورد احترام قریب باتفاق جامعه ایران با زبانها و فرهنگ های گوناگون بود .

این نامگذاری بجا، استاد شهریار را به سمبل دوستی و اخوت بین ملل و اقوام كشور بخصوص به عنوان نماد و نماینده بارز ادب و فرهنگ تركی آذربایجانی و فارسی كشور كه سخنگویان این دو زبان اكثریت جمعیت كشور را تشكیل میدادند تبدیل كرد.

از طرفی شهریار، با اشعار تركی اش، بخصوص با منظومه " حیدر بابایه سلام " اش به محبوب ترین شاعر آذربایجانی و مشهورترین آن در جهان تبدیل شده بود كه منظومه " حیدر بابا" به عنوان شاهكار ادبی كم نظیر ،  توجه ادب دوستان دنیا را به خود جلب كرده و در اكثر دانشگاه های جهان از جمله دانشگاه " كلمبیا " در ایالات متحده آمریكا مورد بحث رساله دكترا قرار گرفته بود (روزنامه " ایران " شنبه 21 شهریور 1383 شماره ۲۹۰۹) .

این اتفاق خوب یعنی نامیدن روز 27 شهریور به نام " روز ملّی شعر و ادب ایران" با استقبال اكثریت جامعه چند زبانی و چند فرهنگی ایران مواجه گردید.

لاكن چند صباحی از این تصویب نگذشته بود كه صداهای مخالف و آنهایی كه ایران را مساوی فارس می دانستند بلند شد و زبان به اعتراض گشودند، چرا كه شاعری كه روز وفات او به عنوان " روز ملّی شعر و ادب ایران " نامیده شده بود شاعری بود كه علاوه بر دیوان سه جلدی و قطورش كه به زبان فارسی سروده بود و مشهورترین شاعر معاصر در بین اقشار مختلف جامعه ایران از فارس و غیر فارس بود، دیوان كوچكی هم داشت كه به زبان مادری اش یعنی به زبان تركی آذربایجانی كه نزدیك به نصف جمعیت كشور به آن زبان صحبت می كردند سروده بود و اتفاقاً در بین این دیوان كوچكش هم منظومه حیدر بابایش جهانی شده بود، یعنی شهریار جهانی شده بود با حیدر بابایش !

گناه بزرگ شهریار هم همین بود؛ جهانی شدن شهریار با سروده غیر فارسی اش مورد خشم و غضب شوونیسم شده بود. از نظر شوونیسم كسی حق سرودن اشعار غیر فارسی در ایران ندارد؛ اگر هم اشعار غیر فارسی بسراید حقّ مشهور شدن در ایران و جهان ندارد؛ و شهریار هم دچار چنین خشمی شد !

اما مخالفان پرده دری و جسارت را به بینهایت رساندند و چیزهایی سخیف زیادی گفتند و حتی جسارت به خرج داده  كاریكاتور استاد شهریار را كشیدند !!

اما كسانی در انتخاب این روز  سخن از ترس از پان تركیسم و قومیت گرایی می زدند ، كه خود سخت گرفتار افكار پان فارسیستی نژادپرستانه  و شوونیسم بودند؛ چه، همه امكانات كشور از آموزش ابتدایی تا دانشگاه، از رادیو – تلویزیون گرفته تا مطبوعات و سینما و تئاتر  و غیره همه در اختیار زبان فارسی بود و بقیه زبانها با كثرت سخنگویان شان تقریباً هیچگونه حضوری در این رسانه ها در كشور نداشتند، پس اینها از كدام پان و از كدام قومیت گرایی سخن می گفتند ؛ اینها حتی كمترین حقوق مدنی هم به غیر فارس زبانان بخصوص تركان قائل نبودند ، به قول معروف پیش میگرفتند تا پس نیفتند!

گویی در كشور فقط فارس زبانان صاحب كشورند و زبان فارسی هم مقدس و آسمانی است و بقیه مردم بیگانه و زبانشان هم لعنت شده و هیچگونه حقوق مدنی هم در این كشور ندارند و هر كسی هم در زبان دیگری جز فارسی اشعاری داشته باشد باید لعین باشد!

و در نهایت تمامیت خواهان افكار خودرا به كرسی نشاندند و " روز ملّی شعر و ادب ایران " را به " روز شعر و ادب فارسی "  تبدیل كردند كه مبادا غیر فارس زبانان ایران هم برای خود و زبان خود در ایران جایگاهی را تصور كنند !

و فقط یك سال در تقویم ها 27 شهریور « روز ملی شعر و ادب ایران » نام گرفت و از آن سال به بعد همه ساله در 27 شهریور افرادی در رادیو و تلویزیون ظاهر می شوند و از اشعار فارسی شهریار صحبت می كنند و تحلیل ها می دهند كه انگار شهریار فقط به زبان فارسی شعر سروده است و شعر تركی او به 90 زبان زنده دنیا ترجمه نشده است !

منبع : یوردداش

https://telegram.me/yurddash