ثبت جهانی سیمرغ پرنده افسانه ای تورکان آزربایجان

ساز محلی ترکان خراسان:باخشی و عاشیق: ترکان خراسان به کسانی که دوتار می نوازند بَاخشی می گویند. در آزربایجان به بَاخشی ها عاشیق /آشیق/ می گویند. البته در خراسان از کلمه ی عاشیق /آشیق/ هم استفاده می شود و دوتاری که عاشیق / آشیق/ ها می نوازند را “قوپوز” می گویند.بخشی ها و آشیق ها باید همراه نواختن دوتار داستان گوی ماهری باشند که هنگامی که داستان را با نواختن دوتار بازگو می کنند دارای مهارت خاصی باشند که شنونده آن داستان را در جلوی چشمانش ترسیم کند. تمام داستان ها و اشعار بخشی ها کاملا رئال و واقعی است و در اشعار آنها، اصالت، امانت،رفاقت، جسارت، مردانگی،شان و شرف، عشق و محبت، به شکل بدیعی و واقعی ترسیم می گردد.ترکان خراسان دارای دو ساز محلی هستند که عبارت اند از: ساز دوتار، ساز قوشمه. اسم “تار” تورکی است شانه زدن در ترکی می شود {تاراق} و فعل شانه زدن می شود {تاراماق}، که امروزه داراق می نامند، یکی از مشخصات آلت موسیقی تار موازات سیم های موجود در رویش است.اگر به باور مردمی مراجعه کنیم می بینیم که آن ها:{ تار را یک واژه ی تورکی-ترکمنی می دانند که اگر در آن دقت کنیم کلمه تار ترکیبی از کلمه توت و تار است.در واقع دوتار از چوب درخت توت درست می شود و درگذشته به آن تاری که از نخ ابریشم ساخته شده وصل می شده. موسیقی که همراه با نواختن دوتار می خوانند از نگاه کلی “موسیقی مقامی” می گویند.حالا چند اصطلاح را از موسیقی مقامی را برایتان توضیح میدهم : الف)قیترمه: موقع تمام کردن کلام میاید. ب)باش مقامی:مقامی آرام بخش و بسیار درونی و قطعه ای بی کلام است بخشی ها در هر مراسمی که حضور می یاقتند،در ابتدا همه مقام ها می‌نواختند.ج)چره گیرماق:ی, ...ادامه مطلب

چاپ دوم کتاب "نگاهی به ادبیات ترکان خراسان" با ویرایش جدید منشر شد.نام کتاب: نگاهی به ادبیات ترکان خراسانمولف: اسماعیل سالاریانطرح جلد و صفحه آرایی: مهدی میمندینوبت چاپ: دوم، نشر تجدد، تبریز سال 1402 مشخصات: 320 صفحه قطع وزیری جلد شومیزقیمت 220 هزار توماندر بخش‌های ابتدایی این کتاب، در باره تاریخ ادبیات ترکی اطلاعاتی داده می شود و پس از آشنایی با نحوه سرایش شعر ترکی و انواع قالب آن، به ادبیات شفاهی ترکان خراسان پرداخته شده است، پس از آن، ادبیات و شاعران قدیم و معاصر ترک خراسان معرفی و نمونه‌هایی از اشعار ترکی آنها اغلب با ترجمه فارسی داده شده است. امید که این دفتر که در طی چند دهه تحقیق، تدوین شده است، تحفه‌ای باشد هر چند ناچیز نثار مقدم و با صفای تمامی ‌اقوام ایران خاصه ترک، ترکمن و همدلان فارس، کرمانج و ... که قرن‌ها باهم زیستن و باهم ماندن را در نهایت صفا و صمیمیت تجربه کرده‌اند. تلفن پیامک در تلگلرام، واتستاپ و روبیکا و ... جهت سفارش این کتاب: 09159766066 بخوانید, ...ادامه مطلب

ترکان و ترکمن های عراق :ترکان و ترکمن های عراق (ترکی استانبولی: Irak Türkmenleri / Irak Türkleri) که همچنین ترک‌های عراق یا عراقی‌های ترک نامیده می‌شوند، یک گروه قومی در عراق از شاخه ترک‌های آناتولی ب, ...ادامه مطلب

دین در میان , ترکان , باستان , ترکان , باستان , به دین و کتاب دینی «نوم» می گفتند. آنان بزرگان دینی خود را «تویون» و کاهنان و ساحران را «قام» می نامیدند.  واژه «شمن» نیز از همین واژه پدید آمده است. «شمنیسم» نام, ...ادامه مطلب

  گزارش, هفتمین, نشست, فرهنگی,، ادبی, و تاریخی تورک ها در خوراسان، مشهد, فرهنگ سرای غدیر ✅ خوراسان تؤرک لرینگ یئدیمکی اوتوروشو مشهد شهرینگ غدیر فرهنگی قورولتایندا♻️در عصر جمعه ماقبل آخر آذر نود و هفت، فعالین, ...ادامه مطلب

امپراتوری پارت (اشکانیان) دولت بزرگ ترکان این مقاله تحقیقی و تاریخی را با ذکر تمام منابع در لینک های زیر مطالعه فرمایید http://mrbkarimi.blogfa.com/post-113.aspx http://salariyan.blogfa.com/post-6900.aspx ,امپراتوری,اشکانیان ...ادامه مطلب

آتش و اجاق در فرهنگ ترکان، در فرهنگ ترکان، این خود آتش نیست که دارای تقدس می‌باشد، بلکه آنچه مقدس پنداشته می‌شود محلی است که آتش در آن برافروخته می‌گردد. اصولاً شکل‌گیری تمدن در میان ترکان با کشف آتش رابطه معنا داری دارد. رابطه‌ای که با تعمق در گنجینه واژگان این زبان آشکار می‌شود و در سایر فرهنگ‌های همجوار و حتی غیر همجوار چنین رابطه‌ای چندان مشاهده نمی‌شود. در زبان ترکی آتش را "اود" یا "اوت" می‌نامند. ترکان باستان با کشف آتش و برافروختن آن، به دور آن حلقه زدند و نشستند. اینگونه نشستن در حول آتش را "اودورماق" یا "اوتورماق" نامیدند. بدین‌ ترتیب، آتش زمینه ساز اولین همنشینی‌ها و اجتماعات انسانی ,آتش,اجاق,فرهنگ,ترکان ...ادامه مطلب