تهدید زبان، زنده به گور کردن فرهنگ است دکتر محرم آقازاده متخصص برنامه درسی و یادگیری زبان، فرهنگ است و فرهنگ، زبان. زبان و فرهنگ همخون و همزاد هماند. این دو را نمیتوان از هم گسست. مگر میتوان فرهنگی را بدون زبان به تصویر کشید یا زبانی را از فرهنگ منها کرد. زبان و فرهنگ با هم رشد میکنند و تکامل مییابند. الفرد ال. کروبر(Alfred L. Krober) ، مردم شناسِ فرهنگی، بر آن است که فرهنگ از زمانی میآغازد که زبان وارد میدان میشود. در پویه زمان، فرهنگ و زبان یک دیگر را غنی ساختهاند. این سازندگی تداوم خواهد داشت- اگرچه با فراز و فرودهایی. حکومتهایی که با دشنه به جان زبان افتادهاند ابزاری را برگزیدهاند که به داوری زمان درخواهند یافت به ابزار شایستهای تکیه ندادهاند. ضرب المثل انگلیسی است که میگوید: سرنیزه چیز خوبی است، ولی نمیتوان به آن تکیه داد. فرهنگ و زبان برترین پایگاه و تکیه گاه برای عزیمت به فرازندگی است.باری، فرهنگ حاصل تعاملات انسانی است، و کنشهای ارتباطی، تجلیات فرهنگیِ تعاملات در درون یک جامعه هستند. فرچیو روسی-لندی(Ferruccio Rossi-Landi)، فیلسوف ایتالیایی که به طور خاص بر روی معناشناسی و زبان شناسی کار میکند به این باور است که یک جامعه گفتاری یا زبانی، محصولِ پیامهایی است که اعضای جامعه با زبانی خاص تبادل میکنند و این زبان در جامعه قابل درک و دریافت است. او میگوید، کودکان زبان و فرهنگ را از جامعه ای که در آن زاده میشوند میآموزند. در فرایند یادگیری، کودکان به پرورش و بسط قابلیتهای شناختی شان دست میزنند.اصل نسبیت زبان شناختی روشن کننده آن است که روشاندیشیدن مردم درباره جهان به طور مستقیم متأثر از زبانی است که به آن تکلم و بحث میکنند و به برقراری ارت, ...ادامه مطلب